The night watch

Sarah Waters
The night watch
ISBN 1-84408-242-3

Haar vierde roman. En de andere drie heb ik verslónden. Tipping the Velvet staat voor mij nog steeds bovenaan. Fingersmith, daar heb ik hardop van gegild. En ook Affinity vond ik prachtig. Het wachten is op een tegenvaller, dat kan niet anders. Achteraf had ik liever dit boek als eerste van Waters gelezen. Want wat ben ik weer onder de indruk van haar schrijfstel. Op de achterkant heet dat dan altijd 'een rasverteller'. Maar zo is het echt maar net bij haar.
The night watch (titel blijft mij onduidelijk, of laat ik zeggen, ik kan er wel drie verklaringen voor geven) speelt in de jaren veertig van de vorige eeuw. In Londen. Het boek is in drie delen gegoten: 1947, 1944 en 1941. Inderdaad, in omgekeerd chronologische volgorde. Ik ben er nog niet uit of ik dit nu zo gelukkig vind. Na het eerste deel zijn vele draadjes niet afgehecht. Vanaf daar weet je vrij zeker dat een aantal eindes dus ook open blijft. Wil dat op het einde van een boek nog weel eens intrigerend zijn, als je pas één deel gehad hebt is de frustratie vanaf daar ingebakken.
Ondanks dat de bommen je in 1944 en 1941 continu om de oren vliegen is het een subtiel boek. Het grote plot, de heftige gebeurtenissen ontbreken. Nu doe ik één van de hoofdpersonen, Vivien, te kort op nare wijze, maar dat ga ik hier niet uitleggen, anders verklap ik teveel. De relaties, de personen, de gebeurtenissen: het is een fijn web dat Waters spint.
Kortom, prachtig, lezenswaard, om te onthouden. Maar waarom had ik nu van Waters meer verwacht?